Music Theory အပိုင္း(၁) အခန္း(၁၁)
===========================
Melodic minor scale အေၾကာင္း
သိေကာင္းစရာ...ႏွင့္ "ကိုၿငိမ္းေမာင္ ႐ွင္းတမ္း...."
အားလံုးပဲ မဂၤလာပါ...ခင္ဗ်...
ၿပီးခဲ့တဲ့ အခန္း(၁၀) မွာေတာ့...က်ေနာ္တို႔
Natural minor scale ရဲ႕ branch တစ္ခုျဖစ္တဲ့
Harmonic minor scale နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ family chords မ်ားအေၾကာင္းကိုေလ့လာခဲ့ၾကပါတယ္။
အခုတင္ျပမွာကေတာ့ Natural minor scale ရဲ႕
ေနာက္ထပ္ branch တစ္ခုျဖစ္တဲ့...
Melodic minor scale နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ family chord
မ်ားအေၾကာင္းကို အေျခခံအေနနဲ႔ က်ေနာ္
ေဆြးေႏြးေပးသြားမွာပါ...။
မိတ္ေဆြတို႔ မွတ္မိထားရမွာက...
minor scale နဲ႔ပတ္သတ္လို႔ အေရးႀကီးဆံုးက
Natural minor scale ပါ...
အဲဒီ့ Natural minor scale ကို ထပ္ခြဲလိုက္ရင္...
ေနာက္ထပ္ minor scale ၂ ခု ထြက္လာတယ္...
အဲဒါေတြက...
1, Harmonic minor scale,
2, Melodic minor scale
တို႔ျဖစ္တယ္ဆိုတာပါပဲ...။
Natural minor scale ရဲ႕ intervals ေတြက...
"Am" အေနနဲ႔ေျပာမယ္ဆိုရင္...
".....1.....2.....b3...4.....5.....5#...b7....i....."
".....A.....B.....C.....D.....E.....F.....G.....A....."
..........W....H.....W....W....H....W....W.....
အဲဒီ့ကမွ Harmonic minor scale ကိုလိုခ်င္ရင္
Natural minor scale ရဲ႕ ၇ ခုေျမာက္အသံကို
Half step ထပ္ျမႇင့္ေပးရမွာပါ...အဲဒီ့ေတာ့...
".....1.....2....b3....4.....5.....5#.....7.......i....."
".....A.....B.....C.....D.....E.....F......G#.....A...."
........W.....H.....W....W....H...W+H...H.....
မွတ္မိပါတယ္ေနာ္...
ယခုေျပာမယ့္ Melodic minor scale က်ေတာ့
Natural minor scale ရဲ႕ ၆ ခုေျမာက္နဲ႔
၇ ခုေျမာက္ အသံေတြကို...Half step စီ ထပ္ျမႇင့္
ေပးရမွာပါ...
တစ္နည္းအားျဖင့္...Harmonic minor scale
ရဲ႕ ၆ ခုေျမာက္အသံကို Half step ထပ္ျမႇင့္လိုက္
ရင္လဲ ရပါတယ္...။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့...
Harmonic minor scale မွာက ၇ ခုေျမာက္
အသံကို Half step ျမႇင့္ၿပီးသားျဖစ္ေနလို႔ပါ။
အဲဒီ့ေတာ့...Melodic minor scale သည္...
".....1.....2.....b3.....4.....5.....6......7.......i....."
".....A.....B.....C......D.....E....F#....G#....A...."
..........W....H.....W.....W...W.....W......H....
အဲဒီ့လိုျဖစ္သြားပါတယ္...။
Melodic minor scale ရဲ႕ တတိယေျမာက္အသံ
ျဖစ္တဲ့ " b3 " ကိုသာ " 3 " လုပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္...
" C " ကေန " C# " ျဖစ္ၿပီး...
"A" Melodic minor scale ကေန
"A" Major scale ျဖစ္သြားမွာပါ...။
"b3" note တစ္ခုထဲေၾကာင့္သာ minor scale
ျဖစ္ေနရတာပါ...။
Melodic minor scale ရဲ႕ ထူးျခားခ်က္က...
"Real melodic minor" နဲ႔ "Classic melodic
minor" ဆိုၿပီး ၂ မ်ိဳး႐ွိပါတယ္...။
Real melodic minor scale ဆိုတာကေတာ့...
အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ Melodic minor scale
ပါပဲ...ခင္ဗ်...။အတူတူပါပဲ...
Classic melodic minor scale က်ေတာ့...
သံစဥ္ အတက္မွာ တစ္မ်ိဳး...အဆင္းမွာ တစ္မ်ိဳး
ျဖစ္သြားပါတယ္...။သိပ္ေတာ့မ႐ႈပ္ေထြးပါဘူး...
သူက...သံစဥ္ အတက္( accending) မွာ...
႐ိုး႐ိုး Melodic minor scale အသံအတိုင္း တက္သြားၿပီး...
သံစဥ္အဆင္း (decending) မွာေတာ့...
Natural minor scale အသံအတိုင္း
ဆင္းသြားတာပါ...ဥပမာ...
Real melodic minor scale...သည္
=====================
"...1...2...b3...4...5...6...7...i...." ျဖစ္ၿပီး...
Classic melodic minor က်ေတာ့...
===================
"1..2..b3..4..5..6..7..i..b7..5#..5..4..b3..2..1"
------------------------------=------------------------------
( Melodic minor) *****(Natural minor)
တနည္းအားျဖင့္...ေအာက္ကပံုမွာေဖာ္ျပထားတဲ့
ေလွကားထစ္ေတြကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္...
ပို႐ွင္းမယ္ ထင္ပါတယ္...
...............................i...................................
..........................7........b7..................
......................6.................5#.............
..................5...........................5........
...............4.................................4......
..........b3.......................................b3....
........2.................................................2....
.....1........................................................1...
(Melodic minor)...။...(Natural minor)
....accending .........။........decending....
သံစဥ္အတက္ အဆင္း ဆိုတာ ဘာလဲဆိုေတာ့...
ဥပမာ...Major scale ဆိုရင္ဗ်ာ...
"ဒို ေရ မီ ဖာ ဆို လာ တီ ဒို တီ လာ ဆို ဖာ မီ ေရ ဒို"
"1...2...3..4...5...6...7..i...7...6...5...4..3..2..1"
---------------------------------။------------------------------
.....( accending )........။.........( decending )
အဲဒီ့လို သံစဥ္ အသြားအျပန္ကို ဆိုလိုတာပါ။
Classic melodic minor scale မွာ...
သံစဥ္အသြားကို Melodic minor scale နဲ႔
သြားၿပီး...အျပန္ကို Natural minor scale နဲ႔
ျပန္လာတယ္လို႔ပဲ မွတ္ႏိုင္ပါတယ္...။
အဲလိုလုပ္လိုက္ရင္ဘာထူးျခားသြားလဲဆိုေတာ့...
က်ေနာ္တို႔ အရင္ေဆြးေႏြးခဲ့တဲ့ Major scale,
Natural minor scale , Harmonic minor
scale ေတြဟာ အသံ ၇ ခုစီ႐ွိတယ္ မဟုတ္လား။
အဲဒီ့ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ family chords ေတြဟာလဲ
Key တစ္ခုမွာ အေျခခံ chords ၇ ခုစီ
႐ွိေနတာေပါ့...
"Classic Melodic minor scale" က်ေတာ့...
accending နဲ႔ decending ေပါင္းလိုက္ရင္...
Chords ၁၃ ခုေတာင္ ထြက္လာပါတယ္...။
အဲဒီ့ေတာ့ တီးခတ္ သီဆိုရတဲ့ ေဘာင္အရမ္းကို
က်ယ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ...။
Melodic minor scale (or) Real Melodic
minor scale ရဲ႕ family chords ေတြ
ကို ႐ွင္းျပရရင္ေတာ့...
"Am" Key အတြက္ဆိုရင္...
"...Am..Bm..Caug..D....E...F#dim..G#dim..."
.......i......ii........III+...IV....V......vi°..........vii°....
အဲဒီ့လိုျဖစ္ပါတယ္...အဲဒီ့ Chords ေတြ ဘယ္လို
လုပ္ၿပီး ျဖစ္လာတာလဲလို႔ဆိုရင္ေတာ့...
မိတ္ေဆြတို႔ကို Chord Theory အပိုင္း ေဆြးေႏြး
တဲ့ အခါက်ရင္ နားလည္သေဘာေပါက္သြား
မွာပါ...။ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဒီအတိုင္းေလးပဲ
ခဏေလာက္ သိထားေပးရင္ လံုေလာက္ပါၿပီ...
(က်က္ထား၊မွတ္ထားရန္ မလိုပါ...)
Classic Melodic minor scale ရဲ႕ family
chords ေတြက်ေတာ့ အျပန္မွာ Natural minor
scale ရဲ႕ family chords ေတြနဲ႔ပါ ထပ္ေပါင္း
လိုက္မယ္ဆိုရင္...
"...Am..Bm..Caug..D....E...F#dim..G#dim.."
စတဲ့ ႐ိုးရိုး Melodic minor chords ေတြအျပင္
Natural minor scale ရဲ႕ family chords ေတြျဖစ္တဲ့...
"...Am...Bdim..C...Dm...Em...F...G..."
စတဲ့ Chords ေတြပါ ထပ္ပါလာတာေပါ့...။
အဲဒီ့ေတာ့ အၾကမ္းအားျဖင့္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ထဲမွာ
တင္...Chords ၁၃ ခုေလာက္ ထည့္တီးလို႔ရသြား
တာေပါ့...။
ဘယ္လိုသီခ်င္းေတြမွာ သံုးတာလဲဆိုရင္...
အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ထဲမွာတင္
Chords ေတြ အမ်ားႀကီး သံုးတတ္တဲ့...
"Jazz " အမ်ိဳးအစား ေတးသီခ်င္းေတြ...
ဥပမာ...ထူးအိမ္သင္...သီဆိုခဲ့တဲ့ Jazz သီခ်င္း
အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အဲဒီ့ Melodic minor scale
နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ family chords ေတြကို အသံုးျပဳၾကပါ
တယ္...။က်န္တဲ့ Rock,Pop,Country သီခ်င္း
ေတြမွာသိပ္ေတာ့ မသံုးၾကပါဘူး...။က်ေနာ္တို႔
ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ေတာ့...အေတာ္ေလးကို အသံုးနည္း
ျကပါတယ္...။
"လုပ္ၿပီဗ်ာ...ခင္ဗ်ားကလဲ...
အသံုးမမ်ားပဲနဲ႔... ဘာလို႔ ဟိုဒင္း႐ွည္ၿပီး
႐ွင္းျပေနရတာလဲ...က်ဳပ္တို႔က Rocker
လုပ္မယ့္လူေတြဗ်..."
...လို႔ဆိုၿပီးေတာ့ အျပစ္တင္ရင္လဲ တင္ႏိုင္ပါတယ္။
...minor scale သည္ အဓိက ၃ ခု႐ွိတယ္
...၁...,Natural minor scale
..၂...,Harmonic minor scale
..၃...,Melodic minor scale...
စသည္ျဖင့္ အဲဒီ့လို ၃ ခု႐ွိေနတာကို ေက်ာ္ၿပီး...
အျခား အေၾကာင္းအရာကို သြား႐ွင္းျပရင္
အေျခခံစည္းမ်ဥ္းကို ေဖာက္ဖ်က္သလို ျဖစ္မွာ
စိုးလို႔ပါ...ခင္ဗ်...။
ကဲ...ဒီေလာက္ဆိုရင္ေတာ့...Minor scale ေတြ
အေၾကာင္းကို အေျခခံ အေနနဲ႔ လံုေလာက္ၿပီလို႔...
ထင္ပါတယ္...ခင္ဗ်...။
ယခု ထပ္မံတင္ျပမယ့္အေၾကာင္းအရာကေတာ့...
" ကိုၿငိမ္းေမာင္ ႐ွင္းတမ္း..."ပါ...ဒါကေတာ့
Music Theory နဲ႔ေတာ့ မဆိုင္ပါဘူး...ခင္ဗ်...
ဆက္မဖတ္ခ်င္လဲ ရပါတယ္...ဒီေနရာမွာတင္
ရပ္ၿပီး...သင္ဇာဝင့္ေက်ာ္ အေၾကာင္း
ပံုႏွင့္တကြ ေဖာ္ျပထားေသာ post ေလးေတြပဲ
ၾကည့္ေတာ့မယ္ဆိုလဲ...ၾကည့္ႏိုင္ၾကပါတယ္...
အေၾကာင္းအရာကေတာ့...
မိတ္ေဆြတို႔ "သၾကၤန္မိုး" ဇာတ္ကားၾကည့္ၾကတဲ့
အခါ..."ခင္သန္းႏု"က..."ေနေအာင္"ကို ေျပာခဲ့တဲ့
"ခေလးေတြကို ...ေပ်ာ္ခြင့္ေပးလိုက္ပါ... ကိုၿငိမ္းေမာင္..." ဆိုတဲ့ ...
Dialogue စာသားေလးကို သေဘာက်လို႔ က်ေနာ္က..."ကိုၿငိမ္းေမာင္ ႐ွင္းတမ္း..."လို႔
အမည္ေပးလိုက္ရတာပါ...
က်ေနာ္...မေန႔တေန႔က ညေနဖက္ လမ္းေလ်ာက္
ေနတဲ့အခ်ိန္...မလွမ္းမကမ္းက လမ္းေဘး
အုတ္ခံုတစ္ခုမွာ လူတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနတယ္...
သူ႔လက္ထဲမွာေတာ့ "made in Burma" ျဖစ္
အနီေရာင္ guitar တစ္လံုးကို ပိုက္ထားၿပီး
ကြမ္းယာထိုင္ဝါးေနတယ္...
ခဏေနေတာ့...အသက္ ၁၄ ႏွစ္အရြယ္ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္က သူ႔အနားလာၿပီး...
"ကိုႀကီး...က်ေနာ့္ကို guitar တီးသင္ေပး
ပါလား..."ဆိုၿပီး...ထိုလူ႔လက္ထဲက guitar ရဲ႕
နံပါတ္ ၆ ႀကိဳးကို သူ႔လက္ညႇိဳးေလးနဲ႔ ပုတ္တီး
လိုက္တယ္...
အဲဒီ့မွာ...ျပႆနာက စေတာ့တာပဲဗ်ိဳ႕...
"ေဟ့ေရာင္... ေခြးသေတာင္းစားေလး...ဒါက
Guitar ကြ...မတီးတတ္ရင္ လာမကိုင္နဲ႔...
အိုးေၾကာင္ၿပီး...အသံပ်က္တတ္တယ္ကြ...
မင္းတီးေနက် ဝါးဆစ္ပိတ္ မဟုတ္ဖူး...
နားလည္လား..."
ဒါက Guitar ပိုင္႐ွင္လူက အဲဒီ့ေကာင္ေလးကို
႐ုတ္တရက္ေျပာလိုက္တဲ့..."ပီယဝါစာ"...ခ်စ္ခင္
ႏွစ္လိုဖြယ္ စကားေလးပါ...။
အဲဒီ့အခ်င္းအရာေလးကိုျမင္ၿပီး...က်ေနာ့္ငယ္
ဘဝကို ျပန္သတိရသြားလို႔...
ခေလးေတြကို ေပ်ာ္ခြင့္ေပးေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵနဲ႔...
"ကိုၿငိမ္းေမာင္ ႐ွင္းတမ္း..."လို္႔ ေရးလိုက္တာပါ။
က်ေနာ့္ ဇာတိေျမက...ၾကည့္ျမင္တိုင္ၿမိဳ႕နယ္၊
အႏုပညာ႐ွင္ေတြ တအားထြက္တယ္ဆိုတဲ့ၿမိဳ႕...
က်ေနာ္တို႔ရပ္ကြက္မွာ... "ပန္းတဥ္းတန္း(ပဒင္းတန္း)အာရံုေတာ္ ဝတ္အသင္း"ဆိုတဲ့ ဓမၼာ႐ံုႀကီး႐ွိတယ္...
အဲဒီ့က...ႏွစ္စဥ္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီးကို
ေရႊျပား၊ေရႊသဃၤန္းေတြ လႉဒါန္းေလ့႐ွိတယ္။
တန္ေဆာင္တိုင္ဆိုရင္...ဝါတြင္းကာလအလႉခံ
ရ႐ွိတဲ့ ေငြေတြနဲ႔ တစ္ေပပတ္လည္ ေရႊျပား
ေရႊသဃၤန္းေတြကို ၾကည့္ျမင္တိုင္ နဲ႔ စမ္းေခ်ာင္း
ၿမိဳ႕နယ္ေတြလွည့္လည္အပူေဇာ္ခံေလ့႐ွိတယ္။
အဲဒီ့လို...အခန္းအနားနဲ႔လွည့္လည္တဲ့အခါမွာ
မဂၤလာစည္ေတာ္၊ ရာဇာဝင္း၊ေဒဝါဝင္း၊
မဂၤလာဗံုေထာင္(ေရခင္း)၊ ဒိုးပတ္ဝိုင္း...
စသည္ျဖင့္ အတီးအမႈတ္၊အကအခုန္ေတြလဲ
ပါတာေပါ့ဗ်ာ...
အဲဒီ့လို လွည့္လည္ၾကတဲ့အခါမွာ က်ေနာ္တို႔
ခေလးေတြက အရမ္းေပ်ာ္ၾကတာေပါ့...
မဂၤလာစည္ေတာ္ႀကီးကိုလဲ လက္သီးနဲ႔ ထုထုၿပီး
တီးခ်င္ၾကတယ္...၊ရာဇာဝင္းအဖြဲ႔က စစ္သူႀကီး
ဝတ္စံုနဲ႔ ဓားလြယ္ႀကီးကိုလဲ အရမ္းဝတ္ခ်င္ၾက
တယ္၊ ေရခင္းအဖြဲ႔ရဲ႕ ဗံုေထာင္ကိုလဲ ေခါက္ခ်င္
ၾကတယ္၊ဒိုးဝိုင္းအဖြဲ႔က စည္တိုေလးကိုလဲ တီးခ်င္ၾကတယ္...
သူတို႔တီးဝိုင္းအဖြဲ႔ေတြ ထမင္းစားနားေနတဲ့
အခ်ိန္...အဲဒီ့ တူရိယာေတြကို ခေလးေတြဘာသာ
ဘာဝ လက္ေဆာ့ၿပီး သြားတီးၿပီဆိုတာနဲ႔...
လူႀကီးေတြက..."ဟဲ့...ခေလးေတြ...ဒီနားမလာနဲ႔၊
နင္တို႔နဲ႔ဆိုင္လို႔လား...၊ပ်က္စီးကုန္မယ္၊
ဘာျဖစ္တယ္၊ညာျဖစ္တယ္..."စသည္ျဖင့္
ေအာ္ဟစ္ ေမာင္းထုတ္ခံခဲ့ၾကရပါတယ္...။
ဒါေပမယ့္...က်ေနာ္တို႔ ခေလးေတြရဲ႕ အႏုပညာ
ဗီဇကို လူႀကီးေတြ မတားႏိုင္ၾကပါဘူး...
သူတို႔ပစၥည္းေတြကို မတီးခိုင္းလဲ က်ေနာ္တို႔က
ေနာက္တစ္ေန႔က်ေတာ့ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကား၊
အိမ္သာႀကိဳ အိမ္သာၾကားမွာ...ေတြ႔ရာ ေရပံုး၊
အိုးစုတ္၊ခြက္စုတ္ေတြကို ေကာက္ၿပီး...
ေရပံုးအစုတ္ ခပ္ႀကီးႀကီးကို...စည္ေတာ္ႀကီး
အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ၂ဂါလံဝင္ ေရပံုးကို မဂၤလာဗံုေထာင္အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊
ဒန္အိုးဒန္ခြက္ အစုတ္မ်ားကို စည္တိုမ်ားအျဖစ္
လည္းေကာင္း တီးခတ္ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကရပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔လို မ်က္ႏွာမြဲ ခေလးတစ္သိုက္ကိုသာ
တီးဝိုင္းနားမကပ္ခိုင္းၾကတာပါ...။သူတို႔နဲ႔
ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္ၿပီး မ်က္ႏွာ႐ွိတဲ့ ခေလးေတြက်
ေတာ့ သူတို႔ေပါင္ၾကားထဲ ထည့္ၿပီးေတာ့ကို
တီးဝိုင္းထဲ ထိုင္ခိုင္းၿပီး သင္ေပးၾကတာေတြ ျမင္ခဲ့၊
ၾကံဳခဲ့ရဖူးပါတယ္...။ေငြ႐ွိတဲ့မိသားစု၊ မ်က္ႏွာႀကီး
တဲ့မိသားစုကေပါက္ဖြားတဲ့ ခေလးေတြ စင္ေပၚမွာ
တက္ကတဲ့ အခါ...ဒီအတိုင္းထခုန္ေနရင္ေတာင္
ခ်လိုက္ၾကတဲ့...ဆုေတြ...ဆုေတြ...။
အဲဒီ့အခ်ိန္...တာဝတိသာ က နတ္သမီး ဆင္းလာ
ျပီး ကျပ ရင္ေတာင္...တေယာက္မွ ဆုတက္ခ်မွာ
မဟုတ္ပါဘူး...။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီ့လူႀကီးေတြ တားျမစ္
လို႔မရခဲ့တာက က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ "နား"ေတြပါ...။
တနည္းအားျဖင့္ အၾကားအာရံုေပါ့ဗ်ာ...
က်ေနာ္တို႔ ႏွလံုးသားထဲမွာ ၾကားခဲ့ရဖူးတဲ့
သံစဥ္ေတြ႐ွိေနတယ္...၊ဓမၼပူဇာေတးေတြ
႐ွိေနတယ္...။ရလဒ္ဆိုးကေတာ့...အဲဒီ့
ျမန္မာ့ဂီတေတြကို ေဖာ္ၾကဴးတဲ့ ျမန္မာ့တူရိယာ
ေတြအေၾကာင္းကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔လို ခေလးေတြ
မသိနားမလည္ျကေတာ့ပါဘူး...ဗ်ာ...။ဂီတကို
တကယ္ဝါသနာႀကီးတဲ့ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ
ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္ေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္...။
ပိတ္ပင္တားဆီးသူ လူတစ္စုရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က
ေတာ့...ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကပါတယ္...။
က်ေနာ္သာဆိုဗ်ာ...တီးခ်င္ခတ္ခ်င္တဲ့ ဝါသနာ
ပါတဲ့ ခေလးတစ္ေယာက္ကို...ကိုယ္နဲ႔ သိသိ
မသိသိ သူကတီးခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေပးတီးလိုက္ပါ၊
အၾကာႀကီးမတီးခိုင္းပါနဲ႔...ရပါတယ္ဗ်ာ...
ဥပမာ...တစ္မိနစ္ေလာက္ေပါ့ဗ်ာ...
"ဒါဟာ...စည္တို လို႔ေခၚတယ္...ခေလးရဲ႕"...
"အားနဲ႔မတီးရဘူး..."
"ဦးေလးတီးျပမယ္...ဒီလိုေလးတီး...."
"ဟုတ္ၿပီလား...မင္းျပန္တီးၾကည့္..."
"Ok...ရၿပီေနာ္..."
"ေနာက္ဆို မွတ္ထားေနာ္ ဟုတ္လား..."
"ကဲကဲ...သြားေတာ့ ခေလးေရ..."
ၿပီးၿပီေပါ့ဗ်ာ...။"Finished Story" ပါပဲ...
သူလဲေပ်ာ္ရႊင္ ကိုယ္လဲေက်နပ္...မဟုတ္ဖူးလား။
ခုေတာ့ဗ်ာ...ေစာက္က်င့္မေကာင္းတဲ့ လူႀကီးေတြ
ေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ ေကာင္ေတြဟာ...သူတို႔လိုပဲ
ေစာက္က်င့္မေကာင္းၾကေတာ့...ခ်စ္စရာေကာင္း
တဲ့ ျမန္မာ့ဂီတဟာ...ငုပ္လ်ိႈူဳး မ်က္ႏွာငယ္ရေတာ့
တာေပါ့...ဗ်ာ...။
(စိတ္ေစတနာေကာင္းႏွင့္ ပညာဒါန မ်ွေဝၾကပါ
ေသာ လူနည္းစု ဆရာသမားမ်ားကို မဆိုလိုပါ)
အဲဒီ့လိုနဲ႔...က်ေနာ္တို႔ ၈တန္း ေက်ာင္းသားအရြယ္
ေရာက္ေတာ့...guitar တီးခ်င္လာၾကျပန္တယ္...
အဲဒီ့အခါမွာလည္း...အထက္ပါ ျပႆနာမ်ားကို
ထပ္မံ ၾကံဳဆံုလာရေတာ့...ရပ္ကြက္ထဲကေန
ထြက္ၿပီး...ၾကည့္ျမင္တိုင္ မ်က္မျမင္ေက်ာင္းက
မ်က္မျမင္ဆရာေတြဆီမွာ သြားတပည့္ခံၾကရ
ပါတယ္...။အခေပးသင္တန္းမတတ္ႏိုင္တဲ့
က်ေနာ္တို႔ကို ေစတနာအရင္းခံနဲ႔ကို သူတို႔သင္ေပး
ၾကတာပါ...။
ေလာကႀကီးက ေစတနာေကာင္းတဲ့
လူေတြက်ေတာ့...မ်က္စိႏွစ္ကြင္းအလင္းမရ
ေအာင္ လုပ္ထားတယ္...ေစာက္က်င့္မေကာင္းတဲ့
လူေတြက်ေတာ့ တိုက္ပံုတကားကားနဲ႔...
ရီေတာ့ ရီရသားဗ်...ေနာ္...။
အဲဒီ့လိုနဲ႔...က်ေနာ္ Classical guitar တီးခ်င္
လာျပန္တယ္...အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ ၉တန္း က်ဴ႐ွင္ဆရာ "ကိုမ်ိဳးမင္း" က Classical
ကြၽမ္းတယ္...ၿပီးေတာ့့... ဆရာ"ကိုမ်ိဳးမင္း"က
"ခင္ေမာင္တိုး" တို႔ရဲ႕ "မဇၥ်ိမလိႈင္း" ေတးဂီတ
အဖြဲ႔ရဲ႕အမာခံ ပရိတ္သတ္ေပါ့ဗ်ာ...
သူ႔ကို က်ေနာ္က သင္ေပးပါဆိုေတာ့...
ဆယ္တန္းေအာင္ရင္ သင္ေပးမယ္ေျပာတယ္။
ဆယ္တန္းေအာင္ေတာ့ သူကတကယ္သင္ေပး
ပါတယ္...။"ပန္းခ်စ္သူ"..."သဇင္ည"..."ဒ႑ာရီ"...
စတဲ့သီခ်င္းေတြကို Classical နဲ႔ သင္ေပးတယ္...
တတ္လဲ တကယ္တတ္ခဲ့ပါတယ္...။
ဒါေပမယ့္...notes ေတြ က်ေနာ္မဖတ္တတ္
ေတာ့...ၾကည့္ျမင္တိုင္ ကရင္ျခံက ဆရာႀကီး
"ဦးေစာဟင္နရီ" ထံမွာ...Lead guitar
ထပ္သြားသင္ရတယ္...
"ဦးေစာဟင္နရီ" ဟာ...ေစာဘြဲ႔မႉး၊ ထူးအိမ္သင္၊
ဗဒင္ တို္႔ရဲ႕ ဆရာပါ...။အဆိုေတာ္ ေလးေလးဝါး
ရဲ႕ အဖိုးေပါ့...။က်ေနာ္နဲ႔ေတြ႔တဲ့အခ်ိန္...
သူ႔အသက္ ၈၈ ႏွစ္႐ွိေနၿပီ...ဒါေပမယ့္ သူက
ရထားလမ္းေဘးက မီးမ႐ွိတဲ့ တဲစုတ္ကေလးမွာ
Guitar သင္ေနတုန္းပဲ...ႏြမ္းပါးတဲ့ တပည့္ေတြကို
အလကားသင္ေပးတယ္...
သူအျမဲေျပာတဲ့စကားက..."ပညာမာန္ဟာ ခ်ရ
အခက္ဆံုး..."တဲ့..."ငါေတာင္ခုထိေလ့လာေနတုန္း
လို႔..." ကရင္သံဝဲဝဲနဲ႔ အျမဲေျပာတယ္...။
ၿပီးေတာ့...Guitar Scale ေတြထပ္သင္ဖို႔...
အင္းစိန္က "ဆရာ Zimbal " ဆီေရာက္သြား
တယ္...။သူ႔ဆီမွာတက္ေနတုန္း...အေတြးတစ္ခု
ဝင္လာတယ္...အဲဒါက..."ငါဟာဘာလို႔ ဒါေတြ
ေလ်ွာက္တီးေနတာလဲ..." ဆိုတာရယ္...
"ဒီ scale ေတြ ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲ..."ဆိုတဲ့
ေမးခြန္းေတြပါ...။အဲဒါေၾကာင့္...က်ေနာ္
Music Theory ေလ့လာဖို႔ လိုေနၿပီဆိုတာ
သိလိုက္တယ္...
အဲဒီ့အတြက္...က်ေနာ့္ကို အေနာက္တိုင္း
Classical Guitar သင္ေပးဖူးတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲက
"ကိုမိခိုင္" ဆိုတဲ့ ရန္ကုန္ပန္တ်ာေက်ာင္းဆင္း
အစ္ကိုတစ္ေယာက္က...က်ေနာ့္ လက္႐ွိဆရာ
"ကိုဝင္းကို" ထံမွာ Theory သင္ဖို႔ အပ္ေပးခဲ့
ပါတယ္...။သူနဲ႔သင္ေနရင္းကေန သိခဲ့ရတာ
တစ္ခုက...Music Theory ကို further studies
အေနနဲ႔ ထပ္မံေလ့လာခ်င္ရင္...English စာ
ဖတ္တတ္ရမယ္...ဆိုတာပါပဲ...။ဒါမွ... တစ္ကမာၻလံုးက ထုတ္တဲ့ စာအုပ္ေတြကို
ဖတ္ႏိုင္မယ္...သူမ်ားမျမင္ႏိုင္တာေတြ ျမင္လာ
မယ္...တနည္းအားျဖင့္..."ဝါးလံုးေခါင္းထဲက "လ"
ဟာ...အျပင္ေလာကမွာ "ဖုန္မႈန္႔" ေလာက္ပဲ
႐ွိတယ္...ဆိုတာ သိလာမယ္..."ဆိုတဲ့...
အေတြးအေခၚေတြကို...ဆရာကိုဝင္းကိုက ႐ိုက္
ထည့္ေပးခဲ့တယ္...။Music Theory ဟာ...
တူရိယာ အားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္ေနတယ္ ဆိုတာလဲ
သူ႔ဆီမွာ သိခဲ့ရတယ္...။
ၿပီးေတာ့...သူနဲ႔က်ေနာ္အဆက္အသြယ္ျပတ္သြား
တယ္...သူမ႐ွိေတာ့..."ဆရာ Jubal " နဲ႔ ထပ္ေတြ႔တယ္.. သူက Vocal Trainer...ပါ။
သူ႔ဆီကလည္း...အဆိုပညာနဲ႔ပတ္သတ္တာေလး
နဲနဲ ရလိုက္တယ္...။
အခုေနအခါမွာေတာ့...က်ေနာ္လည္း...ခေလးဘဝ
တုန္းကလို...မဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့...ဗ်ာ...။
ဝါသနာထက္ ဝမ္းေရးအရ...ပညာေရးကိုလည္း
တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ႀကိဳးစားခဲ့ရပါတယ္...
အဲဒီ့ေတာ့...ပညာေရးနဲ႔ဆက္စပ္တဲ့
အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းအလုပ္ကေလးနဲ႔
လက္႐ွိ ေနထိုင္ သြားလာ စားေသာက္ေနရတာ
ေပါ့ဗ်ာ...။
အလ်င္းသင့္ရင္ေတာ့...Music နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့
စာအုပ္ေတြ,Lesson ေတြ ဖတ္မွတ္ေလ့လာ
ေနရတုန္းပါပဲ...ဘာလို႔ ဆက္လုပ္ေနရတာလဲလို႔
ေမးရင္...အေျဖက တစ္ခုထဲပဲ...အဲဒါက...
"လူပီသခ်င္လို႔ပါ..." ...လူျဖစ္လာရင္...အသျပာ
ရရ မရရ...သူ႔ဝါသနာပါရာ အလုပ္တစ္ခုေတာ့ လုပ္ေနမွသာ စိတ္ခ်မ္းသာမွာပါ...
ပုထုဇဥ္ေတြကိုးဗ်...မဟုတ္ဖူးလား...
ကိုယ့္ဝါသနာဟာ...သူတစ္ပါးအသက္အိုးအိမ္
စည္းစိမ္ကို ဒုကၡမေပးဖို႔ေတာ့ လိုတာေပါ့ဗ်ာ...။
ယခုလက္႐ွိေတာ့...ျကည့္ျမင္တိုင္မ်က္မျမင္
ေက်ာင္းက ဆရာေတြရယ္...
"ဆရာဦးေစာဟင္နရီ" ရယ္...
"ဆရာ Zimbal" ရယ္ကကလြဲလို႔...က်န္တဲ့
ဆရာေတြ က်ေနာ့္ေဘးနား႐ွိေနၾကပါေသးတယ္။
လက္႐ွိအခ်ိန္မွာေတာ့..."ဆရာကိုဝင္းကို" နဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပန္ရၿပီး...ယခုအခ်ိန္ထိ
သူ႔ဆီကေနသင္ယူေနရတုန္းပါပဲ...။
"ဆရာကိုမ်ိဳးမင္း" ဆိုရင္လဲ...သူသာ စီးစရာ
ဖိနပ္မ႐ွိရင္ေနပါေစ...ႏြမ္းပါးခ်ိဳ႕ငဲ့ေနျကတဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္းသား ခေလးေတြကို...
ခုခ်ိန္ထိ ပညာဒါန စာသင္ေနတုန္းပဲ...
"ကိုမိခိုင္ႀကီး" ဆိုရင္လဲ...သူ႔တူေဆးရံုတက္ေန
တာကို စက္ဘီးနဲ႔ထမင္းခ်ိဳင့္ သြားပို႔ရင္း...လမ္းမွာ
လူငယ္တစ္ေယာက္ေယာက္က..."ဒီ Chord ေလး
ဘယ္လိုကိုင္တာလဲ" ေမးရင္ စက္ဘီးခဏရပ္ၿပီး
နည္းေပးလမ္းျပလုပ္တဲ့အထိ...လူငယ္ေတြအေပၚ
ေစတနာထားေနတုန္းပဲ...
အဓိကေျပာခ်င္တာက...က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ လြတ္လပ္
ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တဲ့ ခေလးဘဝမွာ...ဝါသနာကို
တားျမစ္ပိတ္ပင္ခဲ့တဲ့ "ပုဂၢိဳလ္ထူး" ၊ "ပုဂၢိဳလ္႐ူး"
မ်ား႐ွိသလို...
လူငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ သေဘာသဘာဝကို
နားလည္ၿပီး ဝါသနာ ေစတနာ ဂ႐ုဏာနဲ႔...
အေလးထား သင္ျပေပးၾကတဲ့...က်ေနာ္႕ဆရာ
မ်ားလို..."ပုဂၢိဳလ္ျမတ္" မ်ားလည္း ဤျမန္မာျပည္
မွာ ႐ွိၾကပါေသးတယ္...
ဒါေၾကာင့္...အထက္ပါ "ပုဂၢိဳလ္ထူး"၊ "ပုဂၢိဳလ္႐ူး"
မ်ားကို က်ေနာ္ေတာင္းပန္ခ်င္တာေလးကေတာ့...
"facebook တို႔ youtube တို႔မွာေတာင္...အခမဲ့
Sharing လုပ္ၾကတဲ့ ေခတ္ကိုေရာက္ေနပါၿပီ..."
"ခေလးေတြကို ေပ်ာ္ခြင့္ေပးလိုက္ပါ...
ကိုၿငိမ္းေမာင္...တို႔ရယ္..."
Nay Lin Aung
===========
(တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္)
0 comments:
Post a Comment